انتظارات امير مومنان عليه السلام از شيعيان و محبانش

ا.بذل و بخشش در راه ولايت

«شيعَتُنا المُتباذِلُونَ فِي وَلايَتِنا»؛ شيعيان ما در راه ولايت ما بذل مي كنند ؛ خرج مي كنند؛مايه مي گذارند. ديديم اين روايت اطلاق دارد ؛ يعني آنهايي كه روضه مي گيرند ، مجلس مي گيرند، جشن مي گيرند، چراغي براي اهل بيت عليهم السلام روشن مي كنند . پرچمي براي اهل بيت مي زنند ، جانشان را فدا مي كنند ، مالشان را فدا مي كنند . فرمود: هر كه در راه ولايت ما بذل كند و از خودش مايه بگذارد.قنبر مايه گذاشت ، ابن سكّيت مايه گذاشت ، ميثم تمار مايه گذاشت. سيد حِميَري از اشعارش مايه گذاشت ، دِعبِل خُزاعي از اشعارش مايه گذاشت، يك كسي مثل علامه ي اميني از قلمش مايه مي گذارد ، كسي موسسه اي به نام امير المومنين عليه السلام مي زند، به فقرا كمك مي كند ، كسي يك پرچم درِ خانه اش مي زند ، كسي روز شهادت لباس مشكي مي پوشد . لذا اين اولين ويژگي شيعه و انتظار امير المومنين عليه السلام هست.  

2. رفاقت به خاطر ولايت

«المُتَحَابُّونَ في مَوَدّتِنا » شيعه هاي ما با هم رفيق اند. در روايت نيز داريم در بهشت مقامي است كه مال «متحابين » است ، متحابين به باب تفاعل كه مي رود به معناي دوستي دو طرفه است ؛ يعني محبت و دوستي آن ها به يكديگر به خاطر خدا و ولايت ماست ، لذا بغض و كينه از يكديگر ندارند.

3.احياء اوامر اهل بيت عليهم السلام

صفت سوم : «المُتَزَاوِرُونَ فِي إحيَاءِ أمرِناَ»؛ شيعه هاي ما به زيارت يكديگر مي روند و دور هم مي نشينند، براي اين كه امر ما را احيا كنند، براي اين كه حديث هاي ما را  احيا كنند ، براي اين كه قصه هاي زندگي ما و تاريخ ما را احيا كنند . امام صادق عليه السلام مي فرمايد : با پدرم راه افتاديم وقتي بين قبر ومنبر رسول الله صلي الله عليه و آله رسيديم جمعي از دوستان پدرم آنجا بودند ، پدرم نزد آن ها ايستاد و سلام كرد و فرمود:«وَ الله إنّي لَأُحِبُّكُم وَ أُحِبُّ رِيحَكُم وَ أَروَاحَكُم». جلسه اي كه در آن حديث ما را مي خوانيد بوي عطري دارد به خدا قسم ما آن عطر را روست داريم ، ما ارواح شما را دوست داريم . در اين جلسات كه مي نشينيم و حديث مي خوانيم اين جلسات احياي امر است. بعضي ها مي خواهند اين جلسات را كمرنگ كنند . شخصي به امام صادق عليه السلام گفت: آقا گاهي ما سه نفر دور هم مي نشينيم . امام صادق عليه السلام فرمود: اگر سه نفر دور هم نشستيد معادل شما از آسمان فرشته مي آيد و وقتي كه دعا مي كنيد آن فرشته ها براي شما آمين مي گويند. اين احياء امر است.

4. در عصبانيت ظلم نكردن

چهارم:«اَلَّذينَ إن غَضِبُوا لَم يَظلِمُوا»، شيعيان ما وقتي عصباني مي شوند ، و برايشان ناراحتي پيش مي آيد به قيمت ناراحتي ظلم وستم نمي كنند. به قول معروف از كوره در نمي روند.

5.اسراف نكردن در حال خشنودي

صفت پنجم : امير المومنين عليه السلام فرمودند: « وَإن رَضُوا لَم يُسرِفُوا»؛ شيعيان ما وقتي در حال خشنودي هستند اسراف نمي كنند ؛ يعني در جشن ها غلو نمي كند، در خرجش اسراف نمي كند ، در حالت خشنودي از گناه استفاده نمي كند.

6. همسايه داري

صفت ششم :«بَرَكَه عَلَي مَن جَاوَرُوا» ؛ با همسايه ها مهربانند . اين ها كساني هستند كه با همسايه با رفق و مدارا رفتار مي كنند.

7.اخلاق نيكو با رفقا

صفت هفتم : «سِلمٌ لِمَن خَالَطُوا» ؛ با دوستانشان نرمخو و با مسالمت ، و در آسايش زندگي مي كنند . اين ها انتظارات آقا اميرالمومنين عليه السلام از شيعيانش است. شبي حضرت در نخلستان هاي كوفه مي رفت، متوجه شد كه از پشت سرش صداي پا مي آيد ، امير المومنين عليه السلام ايستاد فرمود:«مَن أنتُم؟» شما چه كسي هستيد؟ گفتند: «نَحنُ شِيعَتُكَ»؛ آقا ما شيعيان شما هستيم. حضرت نگاهي به قيافه ي آنها انداخت و فرمود: « لَا أري عَلَيكُم سِيمَاءَ الشِّيعَهِ»؛ من كه هر چه نگاه مي كنم قيافه ي شما به شيعيان نمي خورد ، اصلا چهره ي شيعه به شما نمي بينم . عزيزان ، شما رواياتي را كه درباره ي شيعه است آن ها را ببينيد ، اگر انسان بخواهد واقعا شيعه باشد كار خيلي مشكلي است.

ادعاي شيعه بودن در محضر امام رضا عليه السلام

 شيعيان مدينه خدمت امام رضا عليه السلام آمدند، دو ماه امام رضا عليه السلام آن ها را راه نداد. بعد از اصرار زياد وقتي خدمت آقا رسيدند، گفتند : آقا ، ما شيعيه ي پدرتان علي عليه السلام هستيم . فرمود:صبر كنيد شما محبّ ما هستيد ، حسن وحسين عليهم السلام شيعه بودند، سلمان شيعه بود ، ابوذر شيعه بود، مقداد وعمار شيعه بودند كه هيچ گونه مخالفت با دستورات آن بزرگوار نمي كردند . ولي شما مي گوييد ما شيعه هستيم و در بيشتر كارها با دستورات آن حضرت مخالفت مي كنيد. ادعاي شيعه بودن ادعاي بالا ومهمي است . همان گونه كه اميرالمومنين عليه السلام فرمودند: ما از شما هفت انتظار داريم : در راه ولايت ما بذل كنيد. به خاطر ما دوست باشيد . به زيارت هم برويد ، دور هم جمع شويد و امر ما را احيا كنيد .هنگام غضب ظلم نكنيد . هنگام رضايت اسراف نكنيد . با همسايه مرافق و دوست باشيد . ونسبت به دوستانتان سلم ونرم خويي داشته باشيد.

خدايا به عظمت امير نيكي ها ، اقيانوس كرامت ها ، و قله ي رفيع عظمت اميرالمومنين عليه السلام قسمت مي دهيم به همه ي ما صفات شيعه ، و هم جوايز و جايگاهي كه براي شيعه در قيامت ذكر كردي عنايت بفرما.   

منبع : سلسله سخنراني هاي استاد رفيعي ، ج 3، ص 299-287