دعا براي تعجيل ظهور آن حضرت

منتظر با فهمي كه ازآثار و بركات ظهور دارد و نيز آگاهي از خسارت عظيمي كه از تأخير آن متوجه همه انسان ها مي شود، از صميم قلب براي ظهور مولايش دعا مي كند و از خداوند تعجيل در اين امر را مي خواهد. او مي داند كه مولايش نيز اين دعا را دوست دارد و خود نيز براي ظهور خود دعا مي كند و به شيعيانش نيز دستور داده كه براي فرجش بسيار دعا كنند:( أكثِروا الدُّعاءَ بِتَعجيلِ الفَرَجِ فَاِنَّ ذلِكَ فَرَجُكُم؛ براي تعجيل در فرج بسيار دعا كنيد كه اين گار خود فرج شماست .)

دعا بدون عمل فايده ندارد ؛ يعني اگر كسي براي فرج امام زمان عجل الله تعالي فرجه الشريف دعا مي كند بايد براي فرج ايشان تلاش نيز بكند و به تناسب توان خود قدم هاي موثر و مفيدي براي رفع موانع ظهور و تبليغ و شناساندن حضرت به ديگران بردارد و ضمنا روح انتظار و به خصوص روح «خدمت در انتظار» را بر خود حاكم كند. چنين شخصي خود به خود در مسير همان اصلاحاتي كه قرار است حضرت  براي آن تشريف بياورند ، قرار گرفته است و عملا به مصلح جهاني پيوسته است . با حاكميت چنين روحي خود  به خود اصلاحات مادي و معنوي آغاز مي شود و اين خود فرجي نسبي و از سنخ  همان زيبايي هايي است كه حضرت به ارمغان مي آورند .در واقع كسي كه با پشتوانه روح انتظار، براي تعجيل فرج امام زمان عجل الله تعالي فرجه الشريف دعا مي كند، چون دعاي او از چنين پشتوانه مهمي برخوردار است ، همين دعا  او را به حركت عميق تر در جريان خدمت در انتظار مي كشاند و اين يعني فرج و اصلاحات حقيقي. به عبارت ديگر روح انتظار و روح خدمت در انتظار از انسان يك مصلح مي سازد كه با مصلح جهاني شباهت و سنخيت پيدا مي كند .با او كاري مي كند كه در هر كجا باشد، منشا خدمات ،اصلاحات و پيشرفت هاي مادي و معنوي مي شود و در هر كجا هست ،وجودي مبارك دارد .

بنابراين مي توان نتيجه گرفت كه دعاي حقيقي كه همان دعاي از صميم قلب و همراه با آمادگي و عمل براي ظهور است، نقش اساسي و كليدي در فرج امام زمان عجل الله تعالي فرجه الشريف دارد .اگر هر يك از ما تلاش كند كه دعا گوي حقيقي حضرت باشد ، به يقين كمك بزرگي به ظهور حضرت كرده است و به عبارت ديگر هر قدر تعداد دعا گويان حضرت بيشتر شود ، به ظهور نزديكتر مي شويم.

امام زمان عجل الله تعالي فرجه الشريف دستور داده اند كه هر كس از ما براي ظهور ايشان دعا كنيم ، پس ما نيز موظفيم امر ايشان را اطاعت نماييم  و خود را به عنوان يك دعا گو بسازيم. اگر چنين كرديم و با اضطرار يك مصيبت زده كه بار سنگين دوري امام و پدرش را به دوش مي كشد، عاجزانه به درگاه الهي دعا گرديم و ناله و ندبه سر داديم، بدون شك خداوند دعاي مارا اجابت خواهد كرد و موانع ظهور به طور چشم گير و با سرعت برداشته خواهد شد.

امام صادق عليه السلام درباره تاثير دعاي حقيقي در فرج امام زمان عجل الله تعالي فرجه الشريف چنين مي فرمايند:

«خداوند به حضرت ابراهيم عليه السلام وحي فرستاد كه ساره به زودي فرزندي مي آورد و اولادش( بني اسرائيل) چهار صد سال گرفتار خواهند شد، چون گرفتاري بني اسرائيل به طول انجاميد چهل صبح رو به درگاه الهي آورده، به گريه و زاري پرداختند. خداوند به موسي و هارون وحي فرستاد كه آن ها را  از شر فرعون نجات دهد و صد و هفتاد سال از چهارصد سال گرفتاري آن ها را برداشت.»

سپس امام صادق عليه السلام فرمودند: « هم چنين شما هم اگر مثل بني اسرائيل به درگاه خداوند به گريه و زاري بپردازيد، خداوند فرج مارانزديك خواهد كرد .اما اگر چنين نباشيد، اين سختي تا پايان مدتش ادامه خواهد داشت.»

دعا براي حضرت بايد به تناسب شرايط حضرت و شيعيانش باشد. هم حضرت و هم شيعيانش در سختي و اضطرار قرار دارند. لذا دعاي ما نيزبايد دعاي شخص مضطر باشد نه دعاي عادي و رسمي و نه دعايي كه فقط لقلقه زبان باشد. دعاي ما براي حضرت بايد همانند كسي باشدكه خود يا عزيزترين كسانش در اثر يك بيماري در شرف مرگ قرار گرفته اند و پزشكان نيز آنها را نااميد كرده باشند يا دعاي كسي كه عزيزترين كسانش گم شده اند يا به گروگان رفته اند و خطر مرگ آن ها را تهديد مي كند. تا زماني كه مثل بني اسرائيل با حال اضطرار و از صميم قلب دعا نكنيم، ما از دعاي راستين دوريم و اجابتي هم در كار نخواهد بود پس بياييم همه با هم از صميم قلب و با توجه به حجم عظيم مصائب خودمان و مردم جهان دعا كنيم .  

منبع : ويژه نامه آشتي با امام زمان ، شماره 2، ص27