مدرسه علمیه ریحانه الرسول ساوه

حضرت آيت الله بهجت :

در خلوتمان با خدا ، تضرعمان ، توبه مان ، نمازهايمان ، عباداتمان، مخصوصا دعاي شريف « عظم البلاء وبرح الخفاء» را بخوانيم.

كتاب بهجت الدعا ، ص 246

 حضرت رسول اكرم (صلي الله عليه و آله ) فرمودند:

بدانيد هيچ چيزي مومن را به خدا نزديك نمي كند ، مگر آنكه

* نماز شب

*تسبيح و تهليل گفتن

* استغفار و گريه هاي نيمه شب

*خواندن قرآن تا طلوع فجر

*متصل نمودن نماز شب به نماز صبح ،

پس هر كه چنين باشد او را بشارت مي دهم به فراواني روزي كه بدون رنج و زحمت و زور بازو بدستش ايد.

ارشاد القلوب ، ج2، ص 17 و18

جاودانگي زيارت امام حسين عليه السلام

هر عملي پس از مرگ انسان ، پايان مي يابد هر چند پاداشش بر جاي ماند ولي زيارت امام حسين عليه السلام تا برپايي روز رستاخيز پيوسته باقي است ؛ زيرا «صفوان »از امام صادق عليه السلام روايت نموده كه آن حضرت فرموده است : هنگامي كه كسي از خانه اش بيرون آيد و آهنگ زيارت امام حسين عليه السلام را كند از فراز سر و پايين پا و سمت راست و چپش هفتصد فرشته او را بدرقه مي كنند تا اين كه او را به كنار قبر آن حضرت مي رسانند . پس چون آن شخص ، قبر امام حسين عليه السلام را زيارت نمود نداگري ندا مي دهد: « گناهانت بخشيده شد ، كردارت را از سر گير ». پس آنگاه آن فرشتگان او را تا خانه اش همراهي مي كنند و چون او را به خانه اش رساندند مي گويند : تو را به خدا سپرديم .

پس از آن ، فرشتگان تا روز مرگ آن شخص و پس از مرگش ، پيوسته و هر روز قبر امام حسين عليه السلام را زيارت مي كنند و پاداش زيارت آنان ، از آن ِ آن شخص است .

منبع: امام حسين عليه السلام اين گونه بود  ترجمه خصائص الحسينيه ، ص 294

از فضيلت مندترين اعمال ، شاد نمودن دل مومن است كه اين كار نيك ، به شكل پيكره اي زيبا در مي آيد و در همه ي سختي هاي پس از مرگ ، همراه انسان مي گردد.

امام صادق عليه السلام درباره ي زيارت امام حسين عليه السلام نيز چنين فرموده است : «اگر زيارتگر حسين عليه السلام مي دانست كه چه شادي و سروري در دل پيامبر صلي الله عليه و آله و امير مومنان عليه السلام و فاطمه زهرا سلام الله عليها و امامان عليهم السلام و شهيدان خاندان پيامبر صلي الله عليه و آله پديد مي آورد و از دعاي اين بزرگوار چه پاداش و ثوابي در دنيا و آخرت به دست مي آورد و نزد خدا ذخيره مي شود دوست داشت كه هميشه در كنار قبر مطهر حسين عليه السلام منزل گزيند».

منبع: امام حسين عليه السلام اين گونه بود (ترجمه خصائص الحسينيه)  ،ص 286

خداوند به امام حسین علیه السلام زمین را ارزانی داشت و آن را بر دیگر زمین ها برتری داد و همچنین در وجود خود امام حسین علیه السلام همه ی ویژگی های شایسته ی یک سرزمین را نهاد ؛ همانگونه که در باب حرمت مرقد امام حسین علیه السلام اشاره خواهد شد.

پس می گوییم: زمین ، معدن طلا و نقره و جواهر است و امام حسین علیه السلام معدن کاخ هایی از لؤلؤ و یاقوت و طلا ونقره است.

زمین جای است که خداوند در آن هر گونه گیاه پر طراوت را برای مردم می رویاند و امام حسین علیه السلام نیز کسی است که خداوند همه ی ضرورت ها و شایستگی های انسان ها را در امام حسین علیه السلام رویانده بود.

زمین ، مکانی است که خداوند آن را برای مردم آرامش گاه ساخت و به هنگام زندگی و در حال مرگ ، منزلگاه و آرامگاه آنان ساخت؛ همچنین خداوند امام حسین علیه السلام را نیز برای منزل گزیدن پیوسته ی انسان ها در بهشت ، آرامش گاه آنان قرار داد و مرقد گرانقدرش را کفایت کننده ی پیروانش در زندگی و مرگ قرار داد. 

منبع: امام حسین علیه السلام این گونه بود ، ترجمه الخصائص الحسینیه ، ص 129