خداوند به امام حسین علیه السلام زمین را ارزانی داشت و آن را بر دیگر زمین ها برتری داد و همچنین در وجود خود امام حسین علیه السلام همه ی ویژگی های شایسته ی یک سرزمین را نهاد ؛ همانگونه که در باب حرمت مرقد امام حسین علیه السلام اشاره خواهد شد.

پس می گوییم: زمین ، معدن طلا و نقره و جواهر است و امام حسین علیه السلام معدن کاخ هایی از لؤلؤ و یاقوت و طلا ونقره است.

زمین جای است که خداوند در آن هر گونه گیاه پر طراوت را برای مردم می رویاند و امام حسین علیه السلام نیز کسی است که خداوند همه ی ضرورت ها و شایستگی های انسان ها را در امام حسین علیه السلام رویانده بود.

زمین ، مکانی است که خداوند آن را برای مردم آرامش گاه ساخت و به هنگام زندگی و در حال مرگ ، منزلگاه و آرامگاه آنان ساخت؛ همچنین خداوند امام حسین علیه السلام را نیز برای منزل گزیدن پیوسته ی انسان ها در بهشت ، آرامش گاه آنان قرار داد و مرقد گرانقدرش را کفایت کننده ی پیروانش در زندگی و مرگ قرار داد. 

منبع: امام حسین علیه السلام این گونه بود ، ترجمه الخصائص الحسینیه ، ص 129