خوشبختي يا بدبختي هر كسي در گرو شخصيت امام اوست

قرآن كريم سرنوشت انسانها و خوشبختي يا بدبختي آن ها را در گرو نوع ارتباطشان با امام زمانشان مي داند و چنين مي فرمايد :

(يوم ندعوا كل اناس بامامهم ؛ روزي كه هر قومي را با امامشان دعوت مي كنيم.)

امام باقر (عليه السلام ) درباره اين آيه مي فرمايند: ” در آن روز رسول خدا و حضرت امير و حسن بن علي وحسين بن علي عليهم السلام با قوم خود مي آيند و هركس كه در عصر هر امامي از دنيا رفته ، آن روز با آن امام محشور مي شود.”

آري ، هركس روز قيامت با امام زمان خودش محشور مي شود تا در محكمه عدل الهي پاسخگوي اين سوال باشد كه با امام زماني كه خداوند او را منصوب كرده است و شناخت او ، ارتباط و پيوند با او وتبعيت از او برشما واجب شده ، چه كرديد؟

رهبر يعني كسي كه انسان عملا و از صميم قلب حاكميت او را مي پذيرد و انديشه و دستورش را اجرا مي كند. پس كسي كه ادعا مي كند ، حضرت مهدي عجل الله تعالي فرجه الشريف امام اوست ، ولي در اعمال و رفتار و تصميم گيري و انديشه اش از شخصيت هاي فاسد و منفور امام زمان عجل الله تعالي فرجه الشريف و كساني كه هيچ سنخيتي با حضرت ندارند ، پيروي كند و آنها را الگوي خود قرار دهد ، خود را فريب داده ، زيرا امام واقعي هر كسي الگوي عملي اوست ، نه امام ادعايي و شعاري او.  

برگرفته از ويژه نامه آشتي با امام زمان (عجل الله تعالي فرجه الشريف)