برات برائت از آتش

راحيل(از فرشتگان مقرب)عرضه داشت: پروردگارا ! با آن بركت بسياري كه ما در بهشت از آن دو (علي و فاطمه عليهما السلام) ديديم ، اين بركت ديگر تو چيست؟ خداي صاحب عزت وجلال گفت: از بركت من بر آن دو اين است كه آن دو را برمحبت خود جمع مي نمايم و حجت بر خلقم قرار شان مي دهم . به عزت وجلالم قسم ذريه اي از آنان مي آفرينم كه خزانه دارم در زمين ، معادن علمم و دعوت كنندگان به سوي دين من باشند و به آنان بعد از انبياء و مرسلين حجت بر خلقم تمام شود . در اين ازدواج فرخنده ، خداوند در شجره ي طوباي بهشت به تعداد دوستداران علي و فاطمه سلام الله عليهما اوراقي قرار داد كه برائت آنان از آتش دوزخ است . فرشتگاني نيز در زير آن درخت طوبي قرار دارد كه چون رضوان (ملك موكل بر بهشت) آن را تكان مي دهد ، آن اوراق را كه به زير مي ريزند، نگه دارند و در قيامت هيچيك از محبان امير المومنين و صديقه كبري سلام الله عليهما باقي نمي ماند مگر آنكه به نزد فرشته ي حامل آن برگه ي برائت مي آيد و رهايي خود ار آتش جهنم را به دست آورد .

منبع: روضه الواعظين ،ص 126 و الصواعق المحرقه، ص 103

خوف وخشيت حضرت فاطمه سلام الله عليها

 

رسول خدا صلي الله عليه وآله از حضرت فاطمه سلام الله عليها پرسيد : دخترم چه درخواستي داري ؟ اكنون فرشته وحي در كنار من است و از جانب خدا پيام آورده و هر چه بخواهي تحقق مي پذيرد .حضرت فاطمه سلام الله عليها در جواب گفتند: لذتي كه از خدمت به خدا مي برم مرا از هر خواهشي باز داشته ، مرا حاجتي جز اين نيست كه پيوسته ناظر جمال وجه والاي خداوند باشم.

حضرت زهرا سلام الله عليها با دعا ومناجات مانوس بود و دعاهاي وارده از او گواه بر اين معناست و آنجا كه رسول خدا سلام الله عليها دعايي را به ايشان مي آموزد ، مي گويد: اين دعا از دنيا و آنچه در آن است در نزد من محبوب تر است .

حضرت زهرا سلام الله عليها در خشيت خدا تا بدان جا رسيد كه هرگاه به نماز مي ايستاد ، از خوف خداي سبحان نفس هايش به شماره مي افتاد .

منابع: رياحين الشريعه ،ج 1، ص 105، بحار الانوار ، ج 92،ص 105 و  چشمه در بستر ، آقايي ، ص 189-188 و عده الداعي ، علامه حلي ، ص 139.

برتري حضرت فاطمه سلام الله عليها بر حضرت ابراهيم عليه السلام

برتري حضرت فاطمه سلام الله عليها بر حضرت ابراهيم عليه السلام

صديقه طاهره سلام الله عليهادر آسمان ها و زمين ولية الله است و به جز پيامبر اسلام بر تمام انبياء و مرسلين شرافت و تفوق دارد . آمده است كه حضرت ابراهيم عليه السلام پس از مشاهده انوار كه در بين آنها نور حضرت صديقه طاهره سلام الله عليها قرار داشت، از خداوند مي خواهد كه او را به درجه ي شيعه بودن و دوستداري آنان نائل كند و خداوند دعاي او را مستجاب فرمود و آيه زير(انعام/75) نازل شد :

«كَذَلِكَ نُرِي إِبرَاهِيمَ مَلَكُوتَ السَّماوَاتِ وَ الاَرضِ و ليَكُونَ مِنَ المُوقِنِينَ»

«اين چنين ملكوت آسمان ها و زمين (و حكومت مطلقه خداوند بر آن ها ) را به ابراهيم نشان داديم تا به آن استدلال كند واهل يقين گردد.»آري خداوند پس از خلقت ابراهيم انوار نوراني ائمه را به او نماياند و حضرت ابراهيم عليه السلام پس از شناخت آن ها و عظمت ونورانيت آنان فرمود:

«اَللَّهُمَّ اجعَلنِي مِن شِيعَتِهِم وَ مُحِبِّيِهِم »

منبع: فاطمه الزهرا بهجة قلب المصطفي،ص 89

 

 

اشعار جانسوز حضرت علي عليه السلام در شهادت حضرت زهرا سلام الله عليها

 

اشعار جانسوز حضرت علي عليه السلام در شهادت حضرت زهرا سلام الله عليها

حضرت علي عليه السلام اين دو بيت را در مصيبت آن حضرت(سلام الله عليها) فرمود:

نَفسي عَلَي زَفَراَتَها مَحبُوسهٌ                               يَا لَيتها خَرَجَت مَعَ الزَّفَرَات

جان من با ناله هايم در سينه ام حبس شده است اي كاش جانم با ناله هايم از سينه ام خارج مي شد.

لَا خَيرَ بَعدَكَ في الحَياةو إنَّمَا                          أَبكِي مَخَافَة أَن تَطُولَ حَيَاتِي

پس از تو خيري در زندگي دنيا نيست و من از بيم آن كه زندگي من طولاني شود مي گريم .

همچنين حضرت علي عليه السلام در فراق همسر ، غم گينانه اين شعر را هم سرود :

مالِي وَقَفـتُ عَلَي القُبُورِ مُسَلّماََ                      قَبرَالحَبِيبِ فَلَم يَرُدَّ جَوَابِي

بر من چه مي گذرد كه كنار قبر ايستاده ام و برقبر دوستم سلام مي كنم و او جواب مرا نمي دهد.

اَ حَبِيبُ مَالَكَ لَاتَرُدَّجَوَابَنَا                            أَنَسِيت بَعدِي خُلَّةَ الأحبَابِ

اي دوست تو را چه مي شود كه جواب مرا نمي دهي . آيا پس از من ، دوستي دوستان را فراموش كرده اي ؟     

منبع: نوريه آسماني ، عليرضا مسجد جامعي ،ص 42

خوشبختي يا بدبختي هر كسي در گرو شخصيت امام اوست

خوشبختي يا بدبختي هر كسي در گرو شخصيت امام اوست

قرآن كريم سرنوشت انسانها و خوشبختي يا بدبختي آن ها را در گرو نوع ارتباطشان با امام زمانشان مي داند و چنين مي فرمايد :

(يوم ندعوا كل اناس بامامهم ؛ روزي كه هر قومي را با امامشان دعوت مي كنيم.)

امام باقر (عليه السلام ) درباره اين آيه مي فرمايند: ” در آن روز رسول خدا و حضرت امير و حسن بن علي وحسين بن علي عليهم السلام با قوم خود مي آيند و هركس كه در عصر هر امامي از دنيا رفته ، آن روز با آن امام محشور مي شود.”

آري ، هركس روز قيامت با امام زمان خودش محشور مي شود تا در محكمه عدل الهي پاسخگوي اين سوال باشد كه با امام زماني كه خداوند او را منصوب كرده است و شناخت او ، ارتباط و پيوند با او وتبعيت از او برشما واجب شده ، چه كرديد؟

رهبر يعني كسي كه انسان عملا و از صميم قلب حاكميت او را مي پذيرد و انديشه و دستورش را اجرا مي كند. پس كسي كه ادعا مي كند ، حضرت مهدي عجل الله تعالي فرجه الشريف امام اوست ، ولي در اعمال و رفتار و تصميم گيري و انديشه اش از شخصيت هاي فاسد و منفور امام زمان عجل الله تعالي فرجه الشريف و كساني كه هيچ سنخيتي با حضرت ندارند ، پيروي كند و آنها را الگوي خود قرار دهد ، خود را فريب داده ، زيرا امام واقعي هر كسي الگوي عملي اوست ، نه امام ادعايي و شعاري او.  

برگرفته از ويژه نامه آشتي با امام زمان (عجل الله تعالي فرجه الشريف)