جوان و خودسازي
جوان و خودسازي
جواني حساس ترين دوران زندگي انسان است. جوان دوران كودكي و بازي را سپري كرده ، عقل اجتماعي او بيدار و خود را يكي از اعضاي جامعه انساني دانسته ومسئوليت پذير مي گردد. به آينده ي خويش مي نگرد و به آن اهتمام مي ورزد.
مهم ترين وظيفه جوان در اين دوران حساس دو چيز است: يكي خود شناسي و ديگري خود سازي.
خود شناسي به اين معناست كه توجه داشته باشد كه انسان است نه حيوان ؛ موجودي است عاقل و مسئول .تكاليفي بر عهده اش نهاده شده كه با انجام آنها جنبه ي انسانيت خود را تقويت مي كند و سعادت دنيوي و اخروي خود را تامين مي نمايد ؛ چون عملا عبوديت خود را پذيرفته و به وظايف بندگي عمل كرده لياقت آن را پيدا مي كند كه در جهان نوراني پس از مرگ با اوليا و مقربان خدا هم نشين و از الطاف الهي بهره مند گردد و بهترين زمان مناسب براي انجام اين مهم ، زمان جواني است .
اگر جوان در انجام اين امر مهم غفلت ورزيد و تسليم قواي حيواني يعني لذت جويي ، خواب و خوراك و شهوت راني بي حساب و كتاب و در يك كلام فراموش كردن بندگي و عبوديت شد ، بزرگ ترين اشتباه را مرتكب شده و پشيماني صرف سودي ندارد مگر اينكه گذشته ها را جبران كند و چنين توفيقي دشوار و بعيد به نظر مي رسد.
به تناسب خود سازي چند نكته را ياد آور مي شوم:
الف)ترك گناه
تصميم بگيريد گناه نكنيد .گناهان را بشناسيد و تصميم بگيريد از ارتكاب آنها جداً اجتناب نماييد؛ اما شناخت صحيح گناهان هم كار آساني نيست . بايد توجه داشته باشيم كه نفس اماره با تسويلات شيطاني ، گاهي گناهان بزرگ را كوچك و گناهان كوچك را بزرگ جلوه مي دهد.
ب) كنترل نگاه
چشمتان را از نگاه هاي لذت جويانِ به جنس مخالف و موافق ، فيلم ها و عكس هاي مستهجن در ماهواره و اينترنت و حتي مناظر تحريك كننده اجنبي در صدا وسيما و موبايل جداً نگاه داريد كه علاوه بر گناه ، آثار بدي در روح و اعصاب شما به جا مي گذارد كه معالجه آنها كار بسيار دشواري است . همچنين فكرو دل خويش را از چنين توهمات ، تخيلات و افكاري پاك نماييد.
ج) حفظ زبان
از دروغ ، غيبت ، تهمت ، اشاعه فحشا ، بازي با آبروي ديگران ، تمسخر و شوخي هاي بي جا ، پخش عقايد باطل و گمراه كننده و ديگر گناهان زباني جداً خودداري نماييد.
د) در محضر خداييم
اين نكته را فراموش نكنيد كه ما همواره در محضر خدا هستيم و او براعمال و كردار وحتي افكارمان نظارت دارد همواره به ياد خدا باشيد.
ه) استاد اخلاق
انسان همواره به استاد اخلاق نياز دارد. در انتخاب استاد دقت كنيد كساني را براي اخلاق انتخاب كنيد كه خود اهل عمل باشند تا از كردارشان پند بگيريد. با توجه به اينكه در بين افراد مدعي اخلاق فريبكاراني نيز وجود دارد ، در انتخاب استاد خوب با افراد مورد اعتماد مشورت كنيد و در صورت نيافتن افراد مورد اعتماد ، مي توانيد از كتب اخلاقي مورد اعتماد استفاده نماييد و در همين رابطه نيز با افراد صالح مشورت كنيد.
منبع : رهنمودهايي به طلاب و دانشجويان جوان از منظر آيت الله اميني ، ص 22
نسخه قابل چاپ | ورود نوشته شده توسط ریحانه الرسول ساوه در 1397/02/03 ساعت 11:36:00 ق.ظ . دنبال کردن نظرات این نوشته از طریق RSS 2.0. |