مدرسه علمیه ریحانه الرسول ساوه

آثار بصيرت

در حديث نبوي آمده است: « در دل هر بنده اي دو ديده ي نهاني است كه به واسطه ي آن دو ، غيب را مي نگرد و چون خدا بخواهد در حق بنده اي نيكي

كند ، دو چشم دلش را مي گشايد تا به واسطه ي آن ، آن چه را كه از ديدگان ظاهري شان نهان است ، بتواند ببيند .»

حارث بن مالك بن نعمان انصاري از شمار انـسان هاي صاحـب بصيـرت ، بود. پيامبر اكـرم صلي الله عليه و آله از او پرسيـد : « كَيفَ أَصبَحتَ ؛ چگونـه اي و در

چه حالي ؟» عرض كرد : « مومن راستيـن و اهل يقينم.» پيامبر صلي الله عليه و آله فرمود: «علامـت يقين و ايمان راستينت چيـست؟»عرض كرد:«زهـد و كناره گيري نفسم از دنيا

و دلبستگي به آن ، موجب شد كه شب هايم را به بيداري و عبادت و روزهايم را به روزه و گرسنگي بگذرانم . از اين رو به درجه اي از بصيرت وبينايي رسيـده

ام كه گويي عرش پروردگار را كه براي حسابرسي بر پاشده است ، مي بينم و بهشتيان را در حال زيارت يكـديگر مي نگرم و نالــه ي وحشتناك جهنميان را از

درون آتش مي شنوم.» پيامبر صلي الله عليه و آله فرمـود: « هذا عَبدٌ نَوَّرَ اللّه قَلبَه بالايمان …؛ بنده اي است كه خداوند قلـب او را با ايمـان روشن ساختـه است .

حال به بركت اين نور الهي صاحب بصيرت شده اي ، پس آن را حفظ كن .»

اين خاصيت نور باطني يا بصيرت است كه از فطرت انسان پرتـو افشان مـي شود و اگر منبع الهي آن (فطرت) زنده به گور نشود و غبار آلودگـي ها و تيرگـي

هواهاي نفساني آن را نپوشاند ، همواره چشم بصيرت باطن پر فروغ خواهد بود . اما اگر در پشت ظلمت گناه پنهان گردد و انسان تبهكار ، حقيقت را نبيند ،

خود را گم مي كند و پس از آن  مدتي خويشتن را به كلي فراموش مي نمايد .

از جمله راه هاي تحصيل بصيرت عبارت اند از : 1. توبه 2. ذكر خدا 3 . هم نشيني با علما 4. خرد ورزي 5.زهد و عدم دلبستگي به دنيا .

منبع: معنا شناسي قلب در قرآن ،ص 57

حضرت آيت الله بهجت قدس سره :

كار آسان و كوچك _ بعد از ملاحظه ي واجبات و محرمات _ صلوات فرستادن است ، صلوات محبت آور است و محبت

انسان را بالا مي كشد .

منبع : نفس مطمئنه ، ص 36

امام صادق (عليه السلام ) _ در پاسخ به سوال از كمترين حد اسراف _ فرمودند: كمترين اندازه آن ، اين است كه لباس بيرونت را لباس خانه و دم دستي

قرار دهي ، ته مانده ظرفت را دور بريزي و خرما بخوري و هسته هايش را اين طرف و آن طرف پرت كني .

امام كاظم (عليه السلام ) _ وقتي از ايشان سوال شد : آيا داشتن ده پيراهن اسراف است ؟ فرمود: خير . بلكه داشتن پيراهن زياد باعث مي شود كه

پيراهنهايش بيشتر عمر كند. اسراف آن است كه لباس بيرونت را در جاي كثيف بپوشي.

منبع: خانه اي پيش خدا، ص 163

روايت حضرت علي عليه السلام است « قُلوبَ العِبادِ الطاهره مَواضعُ نَظَرَ اللهِ؛ قلوب پاك بندگان جايگاه نظر خداوند است .»

هركس كه قلبش پاك شد ، خداوند به سوي او مي نگرد . قلبي كه خدا به او نظر نمي فرمايد چه ارزشي دارد ، اگر چه اعضا و جوارح به برخي اعمال قربه الي الله بپردازد.

حقيقتي از اين روايت براي ما روشن مي شود كه خداوند متصدي برخي قلوب مي گردد، به شكلي كه توليت و رعايت آن ها را به دست مي گيرد ، همان كاري كه با قلوب انبيا كرده است .

نكته ي قابل ذكر ديگر اين كه قلب همانند مسجد است . همان طور كه اسلام به باقي ماندن آلودگي هاي ظاهري در مساجد راضي نمي گردد و به فوريت رفع آلودگي را حكم مي كند ، به همان ترتيب نيز به ماندن آلودگي هاي باطني قلب انسان مومن _ كه بايد به عرش رحمان برسد _ راضي نمي گردد؛ هر چند رفع اين نوع آلودگي به مراتب سخت تر  و مشكل تر از ازاله و آلودگي از مسجد است .

منبع: معنا شناسي قلب در قرآن ص 37

«ميلاد امام رضا عليه السلام مبارك »

کمال پذیرایی (از میهمان ) همراه با آموزش:

مردی مهمان حضرت رضا (علیه السلام ) بود. او هنگام خوردن غذا از شستن دست خودداری کرد.

حضرت فرمود: اغسلها والغسلة الاولی لنا واما الثانیة فلک فان شئت فاترکها.
((دستت را بشوی که شستن نخستین برای ماست و شستن دوم بعد از غذا - از آن خودت و اگر خواستی آن را ترک کن )).
چون قبل از غذا ممکن است دست آلوده باشد و از این طریق میکروبهایی وارد غذا شود، مهمان باید به مقتضای رعایت حق صاحبخانه، دستهای خود را بشوید ولی بعد از غذا، چون میهمان به حسب نوع و غالب پس از فراغت از صرف غذا، منزل صاحبخانه را ترک می کند، در این مورد اختیار با خود اوست. در صورتی که طالب سلامتی خودش باشد، دستهایش را می شوید وگرنه ترک می کند.

منبع:

کتاب آیین زندگی از دیدگاه امام رضا (علیه السلام )

hawzah.net